kitap- Serap- Necip Mahfuz

Daha önceki bir yazar ayında Mısırlı yazar Necip Mahfuz okumuştuk ve bende o zaman yazarın bir kaç kitabını almıştım.
aslında okuduğum diğer Necip Mahfuz kitaplarını çok yavan bulmuştum ama bu kitabı beğendim.

Kitabın arka kapağında şöyle yazıyor " Freudyen izler taşıyan Serap, Necip Mahfuz'un otobiyografik bir anlatımla kaleme aldığı psikolojik romanlarından biri"

kitapta dağılmış bir evliliğin en küçük çocuğu olan Kamil'in hayat hikayesini kendi ağzından öğreniyoruz. Kamilin annesi Kamilin babasıyla bir kaç kez ayrılıp barışır ve bu evlilikten 3 çocuğu olur, en sonuncusu diğer kardeşlerinden epey  küçük olan Kamildir.
Kamil'in babası diğer iki çocuğu himayesine alır ama Kamil'i alamaz çünkü Kamil'in annesi ve anne tarafından büyükbabası Kamilin babasıyla anlaşırlar.
bundan sonraki kısım bence tam olarak psikopat bir anne hikayesi. çocuğunu kendisine o kadar bağımlı yetiştiriyorki  Kamil yaşıtlarının yaptığı hiçbirşeyi yapamıyor. kimseyle arkadaşlık kuramıyor ve annesi her seferinde ona "sen onlardan çok üstünsün onlar sana layık değiller zaten" diyor.
Kamilin azıcık özgürlük için  isyan ettiği nadir zamanlarda da duygu sömürüsü yoluyla gene yanından ayırmıyor Kamil'i.
Kamilin çocukluğu ve ilk gençliği başarızızlıklarla dolu olarak geçiyor ve dedesinin çabalarıyla bir devlet memurluğu işine giriyor.

kitap buraya kadar iç bayıltıcı . anlatımın kötülüğünden değil , anlatım çok güzel ama Kamilin hayatı gerçekten insanı bunaltacak akdar kötü bence.

kitabın ikinci yarısında ise Kamilin bir kıza aşık olduğunu öğreniyoruz ve bundan sonraki kısım daha sürükleyici ve merak uyandırıcı. hele ki kitabın sonuna doğru çok heyecanlı bir hal alıyor olaylar.

kısacası önyargıyla başladığım bu kitabı severek bitirdim :))

kitaptan bir alıntı:

Ağaçları budar, eğri büğrü dallarını kesip atarız, öyle değil mi? Pekiyi, yaşama uygun olmayan insanları, onlara rağmen korumakta neden bı ısrar? Neden yaşamı bu insanlara dayatmak veya bu insanları yaşama dayatmak için sergilenen bunca gayret, yok hayır yapılan yanlış? Oysa bu insanlar yeryüzünde ürkek birer yabancı gibi dolaşacak ve bazen öylesine tökezleyip korkuya kapılacaklar ki, ne yaptıklarını bilmeden en masum insanları bile ezip geçecekler.