kitap- Şeker Portakalı-Jose Mauro de Vasconcelos

Pınar'ın ev sahipliği yaptığı yazar aylarında bu ay dünyaca tanınan kitabın da yazarı olan Jose Mauro de Vasconcelos okuyoruz. katılmak için Pınar'ın bloğunu ziyaret edebilirsiniz.

Bir çoğumuuzn çocukluğumuzda okumuş olduğu bir kitap Şeker Portakalı. sanırım ortaokul yıllarımda okumuştum ve kahramanımızın adını ve onun küçük şeker portakalı ağacı dışında hiç bir şey hatırlamıyordum.
şimdi tekrar okuyunca Zeze'nin zekasına ve duyarlılığına, yaşadIğı onca sıkıntıya rağmen bir çocuğun olabileceğinden çok daha güçlü durabilmesine hayran kaldım.

Zeze çok çocuklu bir ailenin en küçüklerinden biri. işşiz bir baba, çok ağır şartlarda çalışan ve bazen eve bile gelemeyen bir annesi var.. ailede her çocuk kendinden bir sonraki çocuktan sorumlu. yani 5 yaşındaki zeze küçük kardeşi Luis'e abilik yapıyor, ondan bir kaç yaş büyük olan kardeşi de ona...

Zeze yaramazlığını kabullenmiş, bazen isyan ediyor neden ben böyleyim diye ama içinden gelenlere de engel olamıyor.
sık sık da dayak yiyor tabi.
bir yerde şöyle bir şey diyor: "annem beni çok sever, beni dövmek için bahçedeki ince çalıları kullanır"( tam olarak bu cümle olmasa da buna benzer bişey di)

zezenin tek dert ortağı bahçedeki şeker portakalı ağacı. onunla dertleşiyor, maceralarını ona anlatıyor
küçücük yaşında kendinden büyük fikirleri var, ve sonunda da kocaman bir acı yaşıyor...

kitabın konusunu yazmak yavan geliyor, o anlatımdaki sadelik, çocuksuluk insanı derinden etkiliyor.
yetişkin bir insanın bir çocuğun duygularını bu kadar güzel ifade edebilmeside çok zor olmalı ama yazar bunu fazlasıyla başarmış.

son aylarda şeker portakalı ile ilgili çıkan haberlerden sonra özellikle merak ederek okudum, ne var acaba çocuklara zararlı diye. ama insanlarn bazı beyinlerinin ne kadar küçük olduğununu bir kez daha anladım..

neyse bu konulara girmeyelim, yoksa laf başka yerlere gidebilir:))

kısaca okumuş olsanız da kesinlikle tekrar okuyun