istanbulda bir gün...

 

 

sahaf festivalini duyduğumda kesin gitmeliyim ben  de dedim. ama iki çocukla öyle hemencecik yapamıyosun istediğini. ben de haftasonunu beklemek zorunda kaldım çocukları babannelerine bırakmak için. yalnız gidecektim ki son anda nurayım de gelmeye karar verdi. iyi ki de geldi.

adapazarından sabah 8 otobüsüne yetiştik zar zor...

 

 

haremden sirkeciye geçtik hemencik.

klasik ayak fotolarından biri ama ben bileklikerlimi de göstermek isteyince böyle oldu:))



barış işaretine benziyor di mi??

 

 

burda da benim ayağım,nurayın ayağı, benim gölgem ve de nurayın gölgesi. kalabalık bir foto oldu:))

işte geldik:))

 

 

 

şu koca sırt çantalı olan ben:)) o çanta doldu taştı akşama kadar. uzun zamandır alıp başımı gitmemişim bir yerlere.. ohh mis eski günlerde ki gibi. bir sırt çantası, bir ben ee bi de bir dost oldumu yanında daha ne ister ki insan

 

 

 

bu da nuraycım:)) ben bunları karıştırırken çeksene beni dedi:))

 

 

çok yorulduk, ordaki cafede biraz mola verdik. bu nurayın kitap kulesi...

 

 

 

ben, çayım ve kitaplarım...

 

 

 

bu da benim kitap kulem ...

 

 

 

ee kitapçılardan sonra taksime geçmemek olur mu hiç. bir halep bir atlasa girmemek olur mu:))

 

taksimden karaköye yürüdük. amann ben ne zamandır yürümemişim ordan aşağıya. ne güzel ıvır zıvır dükkanları açılmış orda.

 

 

karaköy- kadıköy vapuru:)) taksimden aldığım , mutluluk kaynağı bilekliğim. yolda durup durup kontrol ediyodum düştü mü diye:)) gördükçe mutlu oluyorum hala:))

( ben bu yazıyı yazarken ali deniz geldi ve bu fotoyu gördü. bileklikten tanıdı beni" a bak anne bak o sensin, yaşasın anne o sensin" nidaları atmaya başladı:))

 

gıdısnı kapatmaya çalışan şişko ben:))

 

 

 

dönüşte 18 otobüsüne yer bulamayınca 18:30 otobüsünü bekledik. beklerken de boş durmadık tabi:))

 

gelelim aldıklarıma:)) bunlar eminönünden aldığım kitap ayraçlarım. en sağdaki paşabahçeden ama:)) ali denize de mama tabakları aldım gene bir sürü:)) ayy bi de onları taşıdım sırtımda:))

 

çok fazla kitap almadım, kendime aldıklarım bunlar...

 

 

 bunlar ali denize aldığım  tübitak yayınlarının kitapları. yarı fiyatlarına aldım hepsini ...

 

bu kadar şimdilik:)) şöyle bi baktım da yazıya; ben ne kadar çok devrik cümle kuruyorum. karadenizli olmanın veriği bir şey olabilir:)) dönüp bazılarını düzelttim ama ben çoğu zaman  farkına bile varmıyorum...