photo of day-30-31

30-masanın üstünde

bu dağınıklık bitmicek, biz taşınana kadar. o kadar bunaldım ki.bir yıldır hep bir kaç ay sonra bitecek diye oyalandığımız evimiz hala bitmedi. artık isyanlardayım. evde her yerde koliler var. çok acil olmadığı sürece eve yeni bir şey almak bile istemiyoruz artık.aldıklarımızı da taşınınca açarız diye koyuyoruz kenara.

çok üzgünüm, çok sinirliyim...

 

 

31-sen

yani ben:)))

ayağımdaki benim, küçükken anneme sormuşum "bu ne?" diye annem "ben" demiş, babama sormuşum "bu ne?" diye o da "ben" demiş, sonra  bi gün yengem sormuş bana "bu ne?" diye ben de "annemle babam" demişim:)) hala anlatır güler yengem.

bi de biraz daha büyüdüğümde hiç hoşlanmazdım bu benden ve üzülürdüm.yazın bile çorapla gezerdim. annem de derdi ki "sen kaybolursan biz seni bu benden tanıyıp ta bulucaz":)) ben de teselli olurdum. Allahım ne salakmışım ben küçükken.

şimdi ise çok seviyorum üzüm yaprağı şeklindeki benimi...